همین حالا مجسمه دایی را بسازید
به گزارش مرکز اسپرت کمترین کاری که در مورد دایی و امثال دایی ها میتوان انجام داد، ساخت مجسمه ای در خور شأن اوست؛ مجسمه ای که می تواند هم اکنون و بعدها به نسل های بعدی یادآوری کند، او که بود و چگونه الگویی می تواند باشد.
به گزارش مرکز اسپرت به نقل از ایسنا، روزنامه همشهری نوشت: «ایرانی هایی که غروب جمعه برنامه قرعه کشی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر را تماشا می کردند، چشم شان از یک سو به یکی از هشت گروهی بود که به مرور تکمیل می شد و از طرفی به یکی از آن هشت نفری که برای برداشتن گوی ها روی سِن حضور داشت. غروب جمعه، احساسات گوناگونی در هر ایرانی شکل گرفت؛ دلشوره، غرور، شگفتی، شوخ طبعی، نگرانی و حتی انتقام در خیلی از افراد توامان پدیدار شد و بی تعارف که سرانجام همگی از قرعه ای که به نام ایران افتاد، شگفت زده شدند.
حین و بعد از قرعه کشی جام جهانی، فضای مجازی پُر شد از تحلیل ها، طنزها و پشت صحنه های مراسم و البته تصاویری از علی دایی، اسطوره فوتبال، که جملاتی در ستایش او به آنها ضمیمه شده بود. دایی با قرارگرفتن در بین هشت نفری که قرعه ها را انتخاب می کردند، باز هم نام ایران را در یک عرصه بین المللی از زاویه ای متفاوت بیان نمود. بطور حتم رسیدن به چنین جایگاهی، کار آسانی نخواهد بود و بر کسی پوشیده نیست؛ او که تا همین چند وقت پیش، عنوان آقای گلی جهان را یدک می کشید، چه خون دل ها خورده و چه زحمت هایی کشیده است.
شهریار فوتبال ایران، درست در چندقدمی و روبه روی بزرگان فوتبال جهان، گوی ها را از گلدان بیرون می آورد؛ با همان جدیت، استایل خشک و سفت و اخمی که از سر غرور ملی و ابهت در چنین مواقعی بر چهره دارد. اما هر چه بود، افتخار بود؛ افتخاری برای ایران؛ درست در روزی که روز جمهوری اسلامی نامگذاری شده است.
مدت هاست دایی نشان داده که قلبش برای کشورش می تپد و برای سربلندی ایران حاضر است، سر و بدن خویش را هم به خطر بیندازد. راستش را بخواهید دیگر لازم نیست که او چنین اندیشه ای را اثبات کند. کشورهای حاشیه خلیج فارس که هیچ، کل آسیا و خیلی از کشورها آرزو می کنند، مثل دایی را داشته باشند؛ هر چه هست، سخن از بزرگی مثل علی دایی است.
پس همین حالا کمترین کاری که در مورد دایی و امثال دایی ها میتوان انجام داد، ساخت مجسمه ای در خور شأن اوست؛ مجسمه ای که می تواند هم اکنون و بعدها به نسل های بعدی یادآوری کند، او که بود و چگونه الگویی می تواند باشد. به قول فریده شجاعی، همسر مرحوم منصور پورحیدری، الان باید مجسمه علی دایی را ساخت: «آقای دایی الان از هر نظر برای کشور ایران افتخار آفریده و در دنیا هم همه او را می شناسند. به این خاطر یکی از مفاخر ایران است که از هر نظر مناسب می باشد تا مجسمه اش ساخته شود. چرا این روزهای خوب را از دست بدهیم و بعد که سن و سال علی دایی بالا رفت، آن زمان به یاد مجسمه ساختن از او بیفتیم؟»
در اغلب کشورها هم همین منوال است؛ نمونه های زیادی در دنیا وجود دارد که از فوتبالیست ها در اوج دوران فوتبالشان یا چند سال بعد، مجسمه ای ساخته و در باشگاه یا تالار افتخارات فوتبال کشورشان نگهداری می کنند. مجسمه هایی با اندازه های بزرگ که در جایی با افق دید گسترده نصب شده اند، کم نیستند و انگلستان از این نظر با یازده مجسمه بزرگ از فوتبالیست های مشهور، سردمدار است. ازاین رو حالا به بهانه هم گروهی تیم ملی فوتبال با انگلیس، سازمان زیباسازی شهر تهران و سازمان های سیما، منظر و فضای سبز شهری سایر کلانشهرها می توانند با دعوت از طراحان و فعالان هنرهای تجسمی و برگزاری مسابقه، ساخت تندیس و مجسمه هایی در خور شأن قهرمانان ورزشی را در دستور کار قرار دهند. اینکه تابلوها و عرشه های تبلیغاتی به مناسبت موفقیت های ورزشی به این کار اختصاص یابند، کاری پرارزش بشمار می رود اما یکی از روش های ماندگاری الگوهای موفق این حوزه، بطور قطع در مجسمه نهفته است.»
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب