گره های کوهنوردی که جان می گیرند!
مرکز اسپرت: یک مدرس لطمه های ورزشی کوهنوردی در مورد دلایلی که شمار کشته شدگان کوهنوردی در ایران در فصل زمستان افزوده می شود، توضیح و راهکارهایی را برای کاهش این آمار ارائه داد.
به گزارش مرکز اسپرت به نقل از ایسنا، کوهنوردی یکی از ورزش هایی است که در سالهای اخیر خیلی مورد توجه قرار گرفته است و علاقمندان زیادی در قالب گروه ها یا باشگاه های مختلف، صعود به ارتفاعات را تجربه می کنند. با فرارسیدن فصل زمستان و علاقه کوهنوردان به صعود در این فصل حوادث مربوط به آن هم افزوده می شود و هر ساله برخی از هموطنانمان کشته می شوند.
امیرحسین خلیلی فر، پزشک ورزشی و مدرس لطمه های ورزشی کوهنوردی و اسکی در مورد دلیل بروز چنین اتفاقاتی و راهکارهای کاهش آن به ایسنا گفت: کوهنوردی عام را می توان به دو بخش کوهنوردی و کوه پیمایی تقسیم نماییم و این بغیر از رشته های وابسته مثل سنگ نوردی، اسکی تورینگ، اسکای رانینگ و غیره است. کوه پیمایی سبک مثل آن چه در ارتفاعات زیر ۲۵۰۰ متر در اطراف تهران انجام می گردد اصولا به طبیعت گردی و قسمتی از ورزش همگانی نزدیکتر است و بهتر است در عرصه ورزش های همگانی تقسیم بندی شود اما بین فدراسیون کوهنوردی و همگانی تا حالا تعاملی در این حوزه صورت نگرفته یا حداقل ما ناآگاه هستیم. از طرفی کوه ها از نظر ارتفاع تقسیم بندی دارند که از جهت نوع امدادرسانی به کوهنوردان اهمیت دارد. یک بخش از این گستره مثل ارتفاعات نه چندان بالا در اطراف شهرها و روستاها می تواند در عرصه امداد و نجات شهری و با امکانات آنها مثل آتش نشانی و هلال احمر باشد اما ارتفاعات بلند و خیلی بلند یعنی از ۲۵۰۰ متر به بالا اساسا نیاز به سازمان امداد و نجات حرفه ای دارد. بهترین کار ابتدا تعیین تقسیم بندی حوزه هاست که نیاز به هماهنگی بین فدراسیون ها و سازمان امداد و نجات کشور دارد.
کوهنورد با کوه پیما متفاوت است
او با تفاوت قائل شدن بین کوه پیما و کوهنورد، اشاره کرد: کوهنوردان کسانی هستند که دوره های آموزشی گوناگون را دیده اند، آموزش های فنی دارند و بطور معمول در قالب باشگاه های مجوزدار کار می کنند. فدراسیون باشگاه ها را برای صعودهای زمستانی و غیرزمستانی فنی ملزم کرده که مربی برف و یخ، سنگ نورد، سرپرست و موارد دیگر را داشته باشند. این ها قسمتی از حوادث را می کاهد. البته با این وجود هم برخی افراد از بی تجربگی و برخی هم بخاطر بیش از اندازه انگاشتن توانایی خود یا بروز شرایط پیش بینی نشده و مواردی دیگر در معرض خطر قرار می گیرند. بدین سبب همه در معرض خطر هستند اما فیلترها لطمه ها را کمتر می کند.
چرا پلیس کوهستان نداریم؟
خلیلی فر با اشاره به اینکه اگر کسی بدنبال صعود انفرادی باشد با هیچ گیت و مانعی حتی مرکزی که فقط اطلاع رسانی صعود خودرا انجام دهد، روبرو نمی گردد، بر لزوم منضبط شدن مسیرهای کوهنوردی شناخته شده ایران اصرار کرد و اظهار داشت: کوهنوردان به هیچ وجه بدون هماهنگی امکان صعود انفرادی به ارتفاعات هیمالیا، آرارات، کلیمانجارو و کوه های شناخته شده آلپ را ندارند، چرا ما در دماوند، اشترانکوه، توچال و کوهای شناخته شده پر حادثه گیت و پلیس کوهستان نداریم و مسئولان محلی مثل هیات های کوهنوردی قدرت اجرائی در جلوگیری از صعودها را در وضعیت خطرناک جوی ندارند. همانگونه که در حادثه اخیر اشترانکوه رئیس هیات مربوطه به صراحت بیان کرد حداقل باید مانع صعود پرخطر باشگاه هایی شویم که تحت تسلط خودمان هستند.
او در ادامه ایجاد سازمان امداد و نجات اختصاصی برای کوهستان را یکی از راهکارهای کاهش خطرات و حوادث کوهستان دانست و اظهار داشت: کشورهای مختلفی که این حوادث را به شدت کاهش داده اند سازمان امداد و نجات کوهستان اختصاصی دارند. الزاما نیروی داوطلب نیستند بلکه حقوق بگیر دولت یا سازمان های قوی و حرفه ای پیمانکار امداد و نجات هستند هرچند افزون بر آن نیروهای داوطلب هم دارند. از طرفی دیگر برای صعودهای فنی و پرریسک، ورود به منطقه و برای برخورداری از کمک های فنی و امدادی حتما کسب مجوز لازم است اما عدم رعایت این مسائل در ایران سبب شده تا حوادث بیشتر شود. هیچ متولی و نهادی هم وجود ندارد که گردن بگیرد. در هیچ واقعه ای به یاد نداریم که مدعی العموم پیگیر حوادث باشند.
تا امداد و نجات متولی رسمی نداشته باشد، تلفات داریم
خلیلی در مورد وضعیت امداد و نجات در ایران بیان کرد: سازمان هلال احمر سازمانی مبتنی بر نیروهای داوطلب است و اساس آن اینطور شکل گرفته هر چند نیروهای رسمی هم دارد اما این سازمان قبول نکرده که متولی صرف باشد و با فدراسیون کوهنوردی اختلافات زیادی دارد و معتقد می باشد فدراسیون باید متولی کوهنورد باشد و از ما کمک بخواهد. از جانب مقابل فدراسیون کوهنوردی هم هزینه و امکاناتش را ندارد. بدین سبب هنوز متولی اختصاصی این کار را نداریم. بیشتر اوقات نیروهای محلی کار را دست می گیرند و بقیه هم کمک می کنند. تا وقتی که امداد و نجات متولی رسمی نداشته باشد، تلفات خواهیم داشت. باتوجه به کثرت حوادث و کوهستانی بودن فلات ایران و گرایش بیش از پیش به این ورزش، این خلاء سازمانی و قانونی باید اصلاح گردد حتی اگر شده بوسیله وزارت ورزش موضوع به مجلس برود.
نقش فدراسیون کوهنوردی چیست؟
او در مورد نقش فدراسیون کوهنوردی در این حوزه اظهار داشت: فدراسیون می تواند آموزش ها را تقویت کند و هشدارها را بدهد که در زمان های پرخطر صعود نکنند و به باشگاه ها برای صعود در وضعیت با ریسک بالا مجوز ندهد. از طرفی می تواند به نیروهای سازمان های دیگر هم آموزش بدهد که برای امدادرسانی در نقاط مختلف کوهستان قوی تر و فنی تر عمل کنند و مهم تر از همه فرهنگ صعود ایمن برای اقشار مختلف شامل جوان، پیر، زن و مرد و کودک را تعریف کند. به عنوان مثال حد صعود ایمن برای یک کوهپیمای تفریحی چه ارتفاعیست و نصب تابلوهای هشدار با رنگ های مختلف در راه و موارد دیگر. قرار نیست فدراسیون از صفر تا ۱۰۰ کار را انجام بدهد اما می تواند نقش آموزش دهنده، پشتیانی کننده و هشداردهنده بسیار قوی داشته باشد و پیگیر ایجاد و تقویت پلیس کوهستان و موارد مورد نیاز در این حوزه باشد.
خلیلی فر با اشاره به اینکه برای سلامتی، بهداشت روان و نشاط ورزش می نماییم اما چیزی که در سالهای اخیر اتفاق افتاده این اهداف را تحت تاثیر قرار داده بیان کرد: از فوت کوهنورد تنها در توچال تا مرگ در اشترانکوه و دیزین و علم کوه جزو لاینفک اخبار ورزشی هر ساله ما شده و مسئولان امر باید به فکر باشند و جلوی این وضع بی سروسامان را بگیرند. بطور مثال طرح سیمرغ را گذاشته اند که اگر هر کوهنوردی ۳۱ قله بلند استانها را صعود کند مدرک آنرا بگیرد. این کار را کردند تا باتوجه به ورود لیدرهای متفرقه و گروههای رسمی و غیر رسمی در عرصه کوهنوردی، شاید برای بهبود وضعیت اقتصادی باشگاه ها موثر باشد اما آیا فرهنگ آن و زیر ساخت های آن همچون امکانات امداد و نجات را فراهم نموده اند؟ ورود این حجم کوهنورد و کوه پیما فشار شدیدی به اکوسیستم جانوری، گیاهی و حتی بافت اجتماعی مناطق بکر ایران وارد کرده است. شاید این ماحصل نداشتن تعامل کافی فدراسیون کوهنوردی با اصحاب فن، کنشگران اجتماعی و زیست محیطی و دانشگاهی باشد.
برای جان انسان ها ارزش قائل شویم
او افزود: کوهنوردی باید توام با اخلاق، حرفه و دانش باشد. با فرض احتمال صعود ایمن، بدون دانش، تجهیرات و تجربه کافی کوه نروید چون اصلا ورزشی نیست که بگوییم ان شاءالله اتفاقی نمی افتد. ممکنست هوا در عرض ۱۰ دقیقه چنان تغییر کند که فکرش را هم نکنید. مرحوم جلال رابوکی اسطوره صعود به دماوند باوجود داشتن تجارب بی نظیر در اثر هوای طوفانی داخل دره یخار سقوط کرد و جان داد. خیلی از بزرگان کوهنوردی چه در ایران و چه در فراسوی مرزها نیز جان به جان آفرین تسلیم کرده اند.
خلیلی فرد در مورد لزوم انتشار آمار جهت بررسی حوادث و کاهش آنها و نیاز به انجام پروژه های تحقیقی اظهار داشت: به عنوان یک محقق چندین ماه است که با بخش های مختلف تماس می گیرم اما کسی نیست که آمار حوادث کوهستان را به من بدهد. باید آمار را ارائه بدهند تا حداقل بررسی شوند و برمبنای آنها برای کاهش بروز حواث راه حل پیدا نماییم. این بخش کوچکی از مشکلات این حوزه است و امیدوار هستم با کاستن از منیت ها و تمامیت خواهی ها برای جان انسان ها ارزش قایل شویم و دست همکاری به سمت یکدیگر دراز نماییم.
منبع: markazisport.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب